Dit is een origineel bericht van Stichting SWNM
-------------------------------------------------
Het Europese Parlement stemde woensdag 6 februari voor een
Europabrede aanlandingsplicht voor bijvangst in visserij, de zogenaamde
'discardban'. De omstreden ban zou 'overbevissing' eindigen volgens
Duits Europarlementariër Ulrike Rodust, en moet in 2014 ingaan. In de
praktijk met verschillende types visserij kan de Brusselse ban leiden
tot ecologische ramp met hoge kosten.
Dat blijkt uit literatuuronderzoek dat de Stichting Wetenschappelijk Natuur- en Milieubeleid (SWNM) uitvoerde, met advies van internationale experts. De SWNM toetst in haar nieuwe Discardwijzer 2013 nut en noodzaak van voorgenomen aanlandingsplicht in 18 vragen en antwoorden. De Brusselse ban verplicht ook Nederlandse vissers alle bijgevangen vis dood aan wal te dumpen. Daar moet bijvangst dan tot vismeel voor diervoeding worden verwerkt, menselijke consumptie is verboden. Juist voor bijgevangen vis met hoge overleving na vrijlating in zee werkt die regel destructief.
Canadese term 'releases' houdt rekening met overleving bijvangst
Europese politici stellen in een persverklaring dat alle bijvangst na vrijlating in zee sterft. Deze aanname stemt niet overeen met de internationale praktijk en 100 jaar biologisch onderzoek. Veel soorten- waaronder platvis als volwassen tong- zijn goed bestand tegen vangst en dekbehandeling. De North Sea Regional Advisory Council pleitte april vorig jaar tegen de discardban als doel. Het omstreden beleidsvoornemen zou verschil verwaarlozen in visserijen en overleving van bijvangst.
Landen als Canada minderden succesvol hun bijvangstpercentages in bodemvisserij van 26 procent in 1996 naar 8 procent in 2008, door wél rekening te houden met verschil in kwetsbaarheid van gevangen vissoorten. Canadese visserijexperts gebruiken in plaats van discards - dump- de term 'releases': vrijlatingen voor terugzetten van levende bijvangst.
Problemen overleving discards 30 jaar opgelost
SWNM-adviseur en visserijbioloog dr. Dolf Boddeke, ontwikkelde voor garnalenvisserij de spoelsorteermachine bij het Rijksinstituut voor Visserijonderzoek RIVO, voorloper van Wageningen Imares. De machine scheidt bijgevangen jonge platvis in zeewater van garnalen en wordt vrijgelaten. 'Discardproblemen met overleving van bijgevangen jonge platvis zijn in die visserij al 30 jaar geleden opgelost', stelt Boddeke. 'De machine is nu algemeen in gebruik'. Volgens Boddeke vraagt oplossing van discardproblemen om creatief praktijkgericht denken, afgestemd op het type visserij. De Brusselse discardban houdt geen rekening met praktijkverschillen.
Enige Europese Pilot discardban mislukt
Daarnaast negeert het Europees Parlement de uitkomsten van onderzoek dat de Europese Commissie liet doen naar mindering van discards. De enige proef met een discardban in Duitsland mislukte reeds in de beginfase. Van overige 14 pilotprojecten slaagden alleen projecten met draagvlak in de visserijsector. Er blijkt geen harde relatie te bestaan tussen de omstreden discardban en progressief beleid, zoals Europese politici stellen. De ban bestaat al sinds de Sovjettijd in Rusland, waar dode bijvangst aan wal wordt gedumpt.
Falend Europees beleid oorzaak discards
Vaak blijken hoge percentages dode bijvangst juist het gevolg van Europese regulering rond quota. Britse vissers werden daardoor verplicht goede vis overboord te zetten van soorten met lage overleving na vangst. 'In de afgelopen 30 jaar van Gemeenschappelijk Visserijbeleid bleek de Brusselse bureaucratie niet in staat tot effectief beleid dat discards mindert', stelt SWNM-voorzitter Meindert Hoefnagel vast. 'Terwijl de sector zelf wél initiatief nam om bijvangst te minderen. Dump van dode vis aan wal is in niemand's belang. De stemming van het Europarlement lijkt meer een uiting van de wens van Europese politici om zichzelf te profileren, dan gevolg van praktijkkennis.'
Al in 2005 stelde de FAO vast dat de visserij haar discardpercentage minderde ten opzichte van het FAO-rapport in 1994 van meer dan 20 procent naar gemiddeld 8 procent. Aannames van Europese politici leunen vaak op verouderde gegevens, die volgens de FAO door actiegroepen werden misbruikt.
-------------- Einde Persbericht ------------
Dat blijkt uit literatuuronderzoek dat de Stichting Wetenschappelijk Natuur- en Milieubeleid (SWNM) uitvoerde, met advies van internationale experts. De SWNM toetst in haar nieuwe Discardwijzer 2013 nut en noodzaak van voorgenomen aanlandingsplicht in 18 vragen en antwoorden. De Brusselse ban verplicht ook Nederlandse vissers alle bijgevangen vis dood aan wal te dumpen. Daar moet bijvangst dan tot vismeel voor diervoeding worden verwerkt, menselijke consumptie is verboden. Juist voor bijgevangen vis met hoge overleving na vrijlating in zee werkt die regel destructief.
Canadese term 'releases' houdt rekening met overleving bijvangst
Europese politici stellen in een persverklaring dat alle bijvangst na vrijlating in zee sterft. Deze aanname stemt niet overeen met de internationale praktijk en 100 jaar biologisch onderzoek. Veel soorten- waaronder platvis als volwassen tong- zijn goed bestand tegen vangst en dekbehandeling. De North Sea Regional Advisory Council pleitte april vorig jaar tegen de discardban als doel. Het omstreden beleidsvoornemen zou verschil verwaarlozen in visserijen en overleving van bijvangst.
Landen als Canada minderden succesvol hun bijvangstpercentages in bodemvisserij van 26 procent in 1996 naar 8 procent in 2008, door wél rekening te houden met verschil in kwetsbaarheid van gevangen vissoorten. Canadese visserijexperts gebruiken in plaats van discards - dump- de term 'releases': vrijlatingen voor terugzetten van levende bijvangst.
Problemen overleving discards 30 jaar opgelost
SWNM-adviseur en visserijbioloog dr. Dolf Boddeke, ontwikkelde voor garnalenvisserij de spoelsorteermachine bij het Rijksinstituut voor Visserijonderzoek RIVO, voorloper van Wageningen Imares. De machine scheidt bijgevangen jonge platvis in zeewater van garnalen en wordt vrijgelaten. 'Discardproblemen met overleving van bijgevangen jonge platvis zijn in die visserij al 30 jaar geleden opgelost', stelt Boddeke. 'De machine is nu algemeen in gebruik'. Volgens Boddeke vraagt oplossing van discardproblemen om creatief praktijkgericht denken, afgestemd op het type visserij. De Brusselse discardban houdt geen rekening met praktijkverschillen.
Enige Europese Pilot discardban mislukt
Daarnaast negeert het Europees Parlement de uitkomsten van onderzoek dat de Europese Commissie liet doen naar mindering van discards. De enige proef met een discardban in Duitsland mislukte reeds in de beginfase. Van overige 14 pilotprojecten slaagden alleen projecten met draagvlak in de visserijsector. Er blijkt geen harde relatie te bestaan tussen de omstreden discardban en progressief beleid, zoals Europese politici stellen. De ban bestaat al sinds de Sovjettijd in Rusland, waar dode bijvangst aan wal wordt gedumpt.
Falend Europees beleid oorzaak discards
Vaak blijken hoge percentages dode bijvangst juist het gevolg van Europese regulering rond quota. Britse vissers werden daardoor verplicht goede vis overboord te zetten van soorten met lage overleving na vangst. 'In de afgelopen 30 jaar van Gemeenschappelijk Visserijbeleid bleek de Brusselse bureaucratie niet in staat tot effectief beleid dat discards mindert', stelt SWNM-voorzitter Meindert Hoefnagel vast. 'Terwijl de sector zelf wél initiatief nam om bijvangst te minderen. Dump van dode vis aan wal is in niemand's belang. De stemming van het Europarlement lijkt meer een uiting van de wens van Europese politici om zichzelf te profileren, dan gevolg van praktijkkennis.'
Al in 2005 stelde de FAO vast dat de visserij haar discardpercentage minderde ten opzichte van het FAO-rapport in 1994 van meer dan 20 procent naar gemiddeld 8 procent. Aannames van Europese politici leunen vaak op verouderde gegevens, die volgens de FAO door actiegroepen werden misbruikt.
-------------- Einde Persbericht ------------
Geen opmerkingen:
Een reactie posten