6 Februari 2013 is
wellicht een belangrijke dag voor de Nederlandse Kottervisserij. Er is een besluit
genomen dat men gaat werken aan een totstandkoming van één beroepsorganisatie.
De Nederlandse Vissersbond en Visned moeten samen verder gaan onder een andere
beroepsorganisatie.
In de ledenraad van de Nederlandse Vissersbond heb ik om
dit te bewerkstelligen volmondig ja gestemd. De roep van de leden voor één organisatie is groot geworden en
bestuurders dienen hier dan ook naar te luisteren.
Onze groep wordt steeds kleiner en door samen te gaan zal
de beroepsgroep naar buiten toe zich sterker kunnen profileren. Ook zal het qua
kostenefficiëntie beter worden. Alle
leden zullen hier baat bij hebben. Er zal echter nog veel moeten gebeuren om te komen tot één organisatie maar er is
afgesproken dat men zonder voorwaarden vooraf en op een vlotte manier hiermee
aan de slag gaat.
Discardban
Dan is er in de afgelopen periode door een besluit in de
Europese Commissie een gedrocht voor de Noordzeevisserij gecreëerd; ‘’De
discard ban”. Als ik hier aan denk maak ik mij ongerust over de uitvoerbaarheid
van dit gebeuren.
Het betekent dat
er geen vis meer overboord gezet mag worden en dat alles wat gevangen wordt
buiten de verplichte maten voor de vis en de vis waar geen quotum ter
beschikking voor is, aangeland dient te worden.
Ikzelf ben van mening dat 25 tot 75 procent van overboord
gezette vis het wel overleeft en dat
door de aanlandingsplicht voor discards de overlevingskans nihil is.
De visserman gaat dit bewijzen door experimenten uit te
gaan uitvoeren. Vele schepen hebben zich hiervoor als vrijwilliger aangemeld, omdat
men erin gelooft dat er wel overlevingskansen zijn voor de vis die niet meer
over boord gezet mag worden.
Zelf denk ik dan bijvoorbeeld aan kortere
vistrekken en veel water tijdens de verwerking. Tevens wordt de visserman ook nog eens op hoge kosten gejaagd door dit besluit.
Door de jaren heen heeft de visserij bewezen dat zij
de discardvangsten sterk naar beneden hebben gebracht en dat de beleidsbepalende
mensen meer naar de visserij hadden
moeten luisteren voor alternatieven voor de ‘’De dicsard ban” Ik heb het idee
dat de Nederlandse regering door de Europese commissie onder druk is gezet bij
hun besluitvoering.
Door onjuiste
besluitvorming ontstaan er problemen voor de visserman , waardoor het
steeds moeilijker wordt om op een verantwoorde manier zijn boterham te
verdienen. Het zijn hard werkende mensen die mede zorgdragen aan de
voedselbehoefte van de mens. Helaas ondervindt men steeds meer tegenwerking.
Overleg visserij accountants en fiscalisten.
Op 6 maart heb ik weer om de tafel gezeten met de landelijke
collega’s van het Visserij -kantorenoverleg
van samenwerkende accountants en fiscalisten. In dit overleg worden de
fiscale aspecten die betrekking hebben op de visserij besproken.
De bedoeling hiervan is om tot elkaar te komen om fiscale
zaken zoveel mogelijk uniform te behandelen, zodat wanneer er discussies ontstaan
je je samen sterk kunt maken.
In dit overleg kwam naar voren dat de visser die wil innoveren aanloopt tegen een financieringsprobleem. In deze moeilijke tijd waarin we nu leven willen of
kunnen de banken geen geld vrijmaken voor duurzame en innovatieve projecten die
noodzakelijk zijn voor de visserij .
Dit begrijp ik niet helemaal want de aanvragen die
onderbouwd zijn met cijfers laten goede prognoses zien. De terugverdienperiode
is ook goed te noemen. De visser wil en blijft zijn nek uitsteken. Daarom roep ik de banken op om mee te doen,
want samen kunnen we er voor zorgen dat wij onze heerlijke Noordzeeproducten
kunnen blijven aanvoeren.
De BRA 2 vist goed en de besommingen zijn redelijk. Hoofdzakelijk
bestaat de vangst nu uit schol. De kreeftjes laten zich zoals ieder jaar in
deze periode moeilijker vangen, doordat ze naar wij denken de grond in duiken
wanneer het water koud is.
In de jaren negentig viste ik met een kotter van 3.000
pk. Wij visten toen dikwijls op schol.
Als wij in die tijd in 9 dagen 400 a 500 kisten schol
konden vangen waren we zeer tevreden.
Door de inspanning van de visser op het gebied van vangstbeheersing is het nu
mogelijk dat mijn broer, vissende met een Eurokotter van 300 pk deze vangsten
ook binnen haalt. De stand van de schol is dus aanzienlijk gegroeid. En zo zijn
er meer voorbeelden te noemen.
De overheid moet naar ons blijven luisteren en geen gedrochten creëren die niets toevoegen. Laten we blijven werken aan een uitvoerbaar en aanvaardbaar
beleid voor alle partijen.
Hier wil ik het bij laten voor deze periode.
Ik groet u allen visserijvrienden.
Gerrit Kraak FA
Voorzitter
“Visserijvereniging Noordwest”.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten