zondag 26 mei 2013

"Het ijzer smeden als het heet is!!"



Visserijvrienden:

Het is nodig om samen op te trekken en  één stem te  laten horen! 6 februari j.l. is er een weg  ingeslagen om dit te realiseren. Het is begrijpelijk dat hier tijd voor nodig is, maar door de problematiek die op ons af blijft komen bemerk ik dat hier  geen tijd voor is. 

Het is  de hoogste tijd om met elkaar de strijd aan te gaan. Ik wil in ieder geval niet verzaken ,maar  mij inspannen om het tij te doen keren. Voormannen en bestuursleden van regionale- en landelijke organisaties: ”Ga face to face de discussie met elkaar aan en kom daarna naar buiten met één stem”.

Op 2 mei j.l. heeft aan boord van de TX 10, een kleine afvaardiging vanuit de visserij,  informeel gesproken  met de heer André Bosman (tweede Kamerlid VVD en woordvoerder Visserij). Tijdens  dit gesprek kwam sterk naar voren dat het voor de politiek makkelijker is als er één stem- geluid is. Hij heeft  begrip voor onze problemen, maar  of we hier wat aan hebben, zal blijken.

Ik ben er van overtuigd  dat de vissers zich mogen laten horen tegen de wurgende en verstikkende regelgeving die  iedere keer wordt opgelegd.Op deze manier ontnemen ze  de visser alle ruimte  en zin  om de visserij uit te oefenen. 

Al jaren gaan wij ervoor om op een duurzame en verantwoorde manier vis te vangen. De resultaten laten zien dat we hiermee op de goede weg zijn.  Het lijkt erop dat Europa ons als beloning  door middel van regelgeving probeert uit te roeien .

Laten wij als voorschot op één landelijke visserijorganisatie met alle collega’s uit de visserij, lid van welke club dan ook, de stap nemen door gezamenlijk NEE te zeggen tegen de aanlandplicht.

Laat het Manifest tegen de aanlandplicht een stuk zijn wat wij met de gehele sector dragen; (http://www.vissersbond.nl/index.php?mod=news&id=488). 

Laat uw NEE horen  door middel van het sturen van een mail naar:
aanlandplichtNEE@vissersbond.nl.  Plaats een boodschap  in deze mail of gebruik de woorden: AANLANDPLICHT  NEE.

Vooralsnog maakt onze noodkreet geen indruk op de politiek.  Mijn vermoeden dat we niet serieus worden genomen wordt hier weer  bevestigd.  De politiek laat ons geen keus . Als zij niet naar ons luisteren, wat moeten wij dan? Er moet in ieder geval gezamenlijk een manier bedacht worden om hen  te laten inzien dat zij niet op een realistische manier met beleidsvorming bezig zijn.


Met vriendelijke groet,














Gerrit Kraak



Geen opmerkingen:

Een reactie posten